Jednak nie rozumiem większości komentarzy pod filmem i w mediach, które można zawrzeć w zdaniu: "bo wszyscy księża to pedofile".Ludzie zachowują się jakby po emisji dokumentu nagle spadły im klapki z oczu i dostrzegli jak przeżarty pedofilią jest polski kler, a na dodatek jakby w polskim kościele pedofilów było najwięcej, podczas gdy pedofilia i nadużycia seksualne pojawiają Jakiej płci są księża? l.george.l 16.09.10, 12:59 Dziennikarka TVP została zrugana przez - wydawało się mężczyznę w roli księdza - że zwraca się do niego per "pan, proszę księdza". Samoloty takie jak Bombardier Global 7500 wyposażone są w systemy oświetlenia zgodne z rytmem dobowym, aby jeszcze bardziej ograniczyć zmęczenie spowodowane zmianą strefy czasowej. To, w połączeniu z prywatną kabiną z tyłu samolotu, pomaga jeszcze bardziej ograniczyć zmęczenie spowodowane zmianą strefy czasowej. Fundują sobie wielkie trudności: olbrzymie napięcie psychiczne, całkowite zagubienie w świecie, dla którego stają się zupełnie bezużyteczni, a do tego jeszcze większą samotność Aby dodać obrazę do obrażeń, te samoloty nie latają tylko raz. Większość prywatnych odrzutowców latać będzie od 200 do 400 godzin rocznie. Możesz zatem zobaczyć, jak szybko zwiększa to emisję dwutlenku węgla o 200 do 3,200 ton na samolot rocznie. Najwyraźniej te liczby są złe. Ostatecznie wszelkie emisje są złe. Body jak Canon 7D, czy Nikon D500 są wręcz stworzone do tego typu fotografii. Są szybkostrzelne oraz mają duży wewnętrzny bufor (możesz długo trzymać spust migawki – aparat robi zdjęcia zapisując je w wewnętrznym buforze, który jest sukcesywnie opróżniany poprzez zapis materiału na kartcie pamięci). . 1,5 km wyciąg narciarski Kolorowa Basen, SPA i centrum odnowy Udogodnienia dla niepełnosprawnych Zwierzęta domowe są akceptowane Najtańsza oferta 2 noce, Śniadania Poszukujesz najlepszej oferty w obiekcie Zamek Księża Góra, położonym w Polska, Karkonosze, Karpacz? Skorzystaj z oferty Biura Podróży Nekera. Nasi zaufani eksperci z ponad 25-letnim doświadczeniem chętnie pomogą Ci w wyborze oferty. Zamek Księża Góra jest dostępny w naszej ofercie jako oferta z dojazdem własnym. Sprawdź pozostałe kierunki w naszej ofercie: oferty samolotem i oferty samochodem KrajPOLSKAOpisZamek Księża Góra to pełen sekretów obiekt, którego początki sięgają 1897 roku, wówczas był on własnością baronów von Perglas. Z początku w zabytkowej Willi Zameczek funkcjonowała kawiarnia, w której organizowane były bale, na których gościły ważne osobistości. Po II Wojnie Światowej, obiekt gościł takie osoby jak Bolesław Bierut, czy Wojciech Jaruzelski. Archiwalne źródła, zdradzają też, że odpoczywali tu Prezydenci Polski Lech Wałęsa i Aleksander Kwaśniewski, a także kanclerz Niemiec Angela Merkel. W 2015 r. ukończono remont i rozbudowę Zamku. Obecnie składa się on z dwóch części; zabytkowej Willi Zameczek oraz nowoczesnej części obiektu, gdzie funkcjonuje strefa wellness. Do dyspozycji gości oddane zostały komfortowo urządzone, utrzymane w nowoczesnej aranżacji pokoje z łazienkami. Każdy pokój wyposażony jest w: telewizor LCD z telewizją satelitarną, telefon, lodówkę, bezprzewodowy Internet. Dodatkowo, większość pokoi posiada przestronny balkon. Udogodnienia: Winda, Dla niepełnosprawnych, Płatność kartą, Restauracja, Drink bar, SPA, Basen i aquapark, Sejf, Ogród / Park, Garaż / Parking, Internet (Wi-Fi lub przewodowy), Pobyt z pupilem, Bon TurystycznyLokalizacjaObiekt zlokalizowany jest 1,5 km od wyciągu narciarskiego Kolorowa oraz 2,8 km od parku wodnego Tropikana. Najbliższe lotnisko to oddalony o 86 km port lotniczy samochodemAby dojechać do Hotelu Księża Góra należy z autostrady A4 zjechać na węźle w Kostomłotach na drogę nr 5 w kierunku Strzegomia i Jeleniej Góry. Dojechać nią do Bolkowa, gdzie droga nr 5 przechodzi w drogę nr 3, a na przedmieściach Jeleniej Góry należy wjechać na miejską obwodnicę kierując się na Karpacz. Po wjechaniu do miasta ul. Wielkopolską należy skręcić w lewo w ul. Kowarską i tuż za mostem lekko w prawo i pod górę w ul. Księża Góra. Hotel Zamek Księża Góra znajduje się na samym szczycie. Odległość od Jeleniej Góry wynosi 16 km, od Wrocławia - 115 km, a od Poznania - 250 pociągiem i autobusemObecnie nie ma możliwości dojazdu pociągiem do samego Karpacza. PKP kursuje kilka razy dziennie do Jeleniej Góry (odległość od dworca do Hotelu Zamek Księża Góra wynosi 17 km). Stamtąd można przesiąść się na autobus lub bus do Karpacza (czas przejazdu wynosi około 20-30 minut). Połączenia autobusowe kursują również z innych miast: Łodzi, Warszawy, 2-os. StandardKomfortowy i nowocześnie urządzony pokój z łazienką wyposażony w: darmowy internet WiFi, sejf, lodówkę i Oferta bezzwrotna (P2S-B12, 21983)Oferta zawiera- Codzienne śniadania - Kawa lub herbata na powitanie - Nielimitowany dostęp do basenu, jacuzzi, sauny oraz siłowni - Wypożyczenie kijków nordic walking - Internet Wi-Fi - Podatek VATOferta nie zawiera- Parking dodatkowo płatny 45zł/doba (płatność na miejscu) - Opłata klimatyczna (płatność na miejscu) - Pozostałe usługi hoteluOfertaBB, Oferta zwrotna (P2S-B2, 13605)Oferta zawiera- Codzienne śniadania - Kawa lub herbata na powitanie - Nielimitowany dostęp do basenu, jacuzzi, sauny oraz siłowni - Wypożyczenie kijków nordic walking - Internet Wi-Fi - Podatek VATOferta nie zawiera- Parking dodatkowo płatny 45zł/ doba (płatność na miejscu) - Opłata klimatyczna (płatność na miejscu) - Pozostałe usługi hoteluStudio FamilyKomfortowy i nowocześnie urządzony pokój składający się z dwóch sypialni, łazienki i toalety. Wyposażony w: darmowy internet WiFi, sejf, czajnik, lodówkę i Oferta bezzwrotna (SF-B12, 21983)Oferta zawiera- Codzienne śniadania - Kawa lub herbata na powitanie - Nielimitowany dostęp do basenu, jacuzzi, sauny oraz siłowni - Wypożyczenie kijków nordic walking - Internet Wi-Fi - Podatek VATOferta nie zawiera- Parking dodatkowo płatny 45zł/doba (płatność na miejscu) - Opłata klimatyczna (płatność na miejscu) - Pozostałe usługi hoteluOfertaBB, Oferta zwrotna (SF-B2, 13605)Oferta zawiera- Codzienne śniadania - Kawa lub herbata na powitanie - Nielimitowany dostęp do basenu, jacuzzi, sauny oraz siłowni - Wypożyczenie kijków nordic walking - Internet Wi-Fi - Podatek VATOferta nie zawiera- Parking dodatkowo płatny 45zł/ doba (płatność na miejscu) - Opłata klimatyczna (płatność na miejscu) - Pozostałe usługi hoteluPokój 2-os. EconomyPrzytulny i nowocześnie urządzony pokój z łazienką wyposażony w: łóżko o wymiarach 180 cm, darmowy internet WiFi, sejf, lodówkę i TV. Niektóre pokoje posiadają balkon. Część pokoi Economy zlokalizowana jest w zabytkowej części Willi Zameczek - oddzielny Oferta bezzwrotna (P2E-B12, 21983)Oferta zawiera- Codzienne śniadania - Kawa lub herbata na powitanie - Nielimitowany dostęp do basenu, jacuzzi, sauny oraz siłowni - Wypożyczenie kijków nordic walking - Internet Wi-Fi - Podatek VATOferta nie zawiera- Parking dodatkowo płatny 45zł/doba (płatność na miejscu) - Opłata klimatyczna (płatność na miejscu) - Pozostałe usługi hoteluOfertaBB, Oferta zwrotna (P2E-B2, 13605)Oferta zawiera- Codzienne śniadania - Kawa lub herbata na powitanie - Nielimitowany dostęp do basenu, jacuzzi, sauny oraz siłowni - Wypożyczenie kijków nordic walking - Internet Wi-Fi - Podatek VATOferta nie zawiera- Parking dodatkowo płatny 45zł/ doba (płatność na miejscu) - Opłata klimatyczna (płatność na miejscu) - Pozostałe usługi hoteluPokój 2-os. MiniEcoKameralny pokój wyposażony w: łózko o wymiarach 160 cm, darmowy internet WiFi, TV oraz łazienkę z Oferta bezzwrotna (P2M-B5, 21983)Oferta zawiera- Codzienne śniadania - Kawa lub herbata na powitanie - Nielimitowany dostęp do basenu, jacuzzi, sauny oraz siłowni - Wypożyczenie kijków nordic walking - Internet Wi-Fi - Podatek VATOferta nie zawiera- Parking dodatkowo płatny 45zł/doba (płatność na miejscu) - Opłata klimatyczna (płatność na miejscu) - Pozostałe usługi hoteluMocne strony1,5 km wyciąg narciarski KolorowaBasen, SPA i centrum odnowyUdogodnienia dla niepełnosprawnychZwierzęta domowe są akceptowane W przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących obiektu Zamek Księża Góra, znajdującego się w Polska, Karkonosze, Karpacz prosimy o kontakt z naszym wakacyjnym ekspertem 222120500. Olbrzymią popularność na Twitterze zdobyło zdjęcie pokazujące, jak prawosławni duchowni święcą pocisk z głowicą atomową. Wyjaśniamy, gdzie to się prawosławnych księży święcących rakietowy pocisk balistyczny szybko zyskuje popularność w sieci po tym, jak 13 maja opublikował je na swoim twitterowym koncie rosyjski przedsiębiorca Michaił Chodorkowski. Znany z krytyki Kremla, były współwłaściciel koncernu naftowego Jukos zamieścił fotografię z komentarzem: "Nie sądzę, że kiedykolwiek zobaczycie coś dziwniejszego: duchowni Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego błogosławią rakietę o nazwie Szatan". Zdjęcie wpisujące się w obecny kontekst wojenny od momentu publikacji cieszy się ogromnym zainteresowaniem internautów. Polubiło je ponad 90 tys. osób, a ponad 27 tys. podało zdobyła popularność także w innych krajach, w Polsce. Wpis rosyjskiego biznesmena i działacza udostępnił europoseł i były minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski, który napisał: "Muszę przyznać, że pobłogosławienie rakiety z głowicą atomową o nazwie Szatan przebija egzorcyzmy naszych szamanów". Jego wpis polubiło ponad 3 tys. Michaiła Chodorkowskiego i Radosława Sikorskiego o księżach i pocisku Foto: TwitterZdjęcie prawosławnych duchownych i samobieżnej rakiety udostępniali także użytkownicy Facebooka. "Obraz Rosji"; "Kompletne bankructwo instytucji kościoła"; "Całkowita kompromitacja kościoła prawosławnego" - pisali autorzy zdjęcia we wpisach na Facebooku Foto: facebookMimo że fotografia jest bardzo popularna teraz, w czasie trwającej wojny w Ukrainie, nie jest aktualna. Wiele wskazuje także na to, że nie jest to też pocisk znany jako "Szatan".Zdjęcie Topol-M z 2015 rokuSprawdzenie fotografii w wyszukiwarce obrazów pozwala ustalić, że po raz pierwszy pojawiła się w sieci już w sierpniu 2015 roku. Na swoim koncie w rosyjskim serwisie VKontakte opublikował je wtedy Dmitrij Corionow, znany też jako "Enteo". Wtedy był radykalnym działaczem prawosławnym, znanym ze swoich kontrowersyjnych zachowań, jak np. atakowania "bezbożnych" wystaw. Później zbliżył się do rosyjskich kręgów opozycyjnych. "Przypomnę, że św. Serafin z Sarowa jest patronem strategicznej broni jądrowej Federacji Rosyjskiej" - opisał zdjęcie w 2015 r. Sarow to zamknięte miasto, w którym od 1946 roku funkcjonuje biuro konstrukcyjne zajmujące się projektowaniem i produkcją ładunków nuklearnych. Potem zdjęcie było często udostępniane w sieci: ostatni raz przed rozpoczęciem rosyjskiej inwazji w lutym 2022 roku, czy teraz, kiedy opublikował je nam, jak i dziennikarzom portalu fact-checkingowego nie udało się znaleźć jednak źródła fotografii z oryginalnym opisem. W prawym dolnym rogu widać znak Agencji Informacyjnej "Moskwa", ale w archiwach portalu nie natrafiliśmy na to świętowała Dzień Zwycięstwa. Głos zabrał Władimir Putin Video: Fakty o Świecie TVN24 BiSCzy na fotografii rzeczywiście widać jednak strategiczną broń jądrową, czyli pocisk "Szatan"? Jak podkreślają dziennikarze sama nazwa "Szatan", a konkretnie "Szatan II" odnosi się do radzieckiego pocisku R-28, ale została mu nadana przez NATO, a więc nie funkcjonuje w oficjalnym nazewnictwie wojennym w wskazuje jednak, że pocisk widoczny na zdjęciu to nie R-28/Szatan II. Dowodem może być bardzo podobna fotografia pocisku i duchownych prawosławnych wykonana z nieco innej perspektywy i użyta w artykule portalu Euromaidan Press z marca 2017 roku. Tam podpisano ją: "Rosyjski prawosławny ksiądz Patriarchatu Moskiewskiego 'błogosławi' nuklearny międzykontynentalny pocisk balistyczny Topol-M". Podobny opis, wymieniający pocisk Topol-M, dołączył do zdjęcia także w 2019 roku portal dziennika "Niezawisimaja Gazieta". To drugie zdjęcie zostało zamieszczone na Facebooku cerkwi św. Sergiusza z Radoneża z moskiewskiej Chodynki. W maju 2015 r. opublikowano tam album 63 zdjęć zatytułowany "Konsekracja sprzętu i personelu przed paradą zwycięstwa".Podpis na portalu Euromaidan Press sugerujący, że widoczny pocisk to Topol-M Foto: R-28/Szatan II, jak i Topol-M są międzykontynentalnymi pociskami balistycznymi zdolnymi do przenoszenia głowic jądrowych. Mimo opisów, że na zdjęciu księża święcą właśnie ten pocisk, źródła ukraińskie i rosyjskie sugerują, że jest to jednak Topol-M. Bez wątpienia natomiast fotografia nie jest nowa i nie została wykonana podczas trwającej inwazji rosyjskiej na innym argumentem za tym, że zdjęcie nie może być aktualne, są doniesienia o odchodzeniu od święcenia broni masowego rażenia przez prawosławnych duchownych. W 2019 roku brytyjski dziennik "The Times", a w 2020 roku agencja Reuters informowały, że zgodnie z nowymi wytycznymi Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, "rosyjscy księża powinni powstrzymać się od praktyki błogosławienia broni jądrowej i innej broni masowego rażenia, która może spowodować masową utratę życia". Według władz cerkwi "błogosławieństwo broni wojskowej nie znajduje odzwierciedlenia w tradycji Kościoła prawosławnego" – napisano w dokumencie zamieszczonym na stronie internetowej patriarchatu Konkret24; zdjęcie: Twitter Księża są jak samoloty – napisał w tekście wzywającym do modlitwy za duchownych Marcin Jakimowicz. Jest o nich głośno, gdy upadną (ss. 24–25). Tę zasadę można rozciągnąć również na obrady rzymskiego synodu o rodzinie. Najgłośniej jest o zjawiskach odbiegających od normy – związkach powtórnych czy jednopłciowych. Zwyczajne małżeństwa czy rodziny próbujące mimo wielu trudności żyć po Bożemu zostały jakby zepchnięte na margines. Upomniał się o nie kard. Timothy Dolan z Nowego Jorku: „Czy mogę zasugerować, że istnieje nowa mniejszość w świecie, a nawet w Kościele? Mam na myśli tych, którzy opierając się na łasce i miłosierdziu Boga, walczą o cnotę i wierność. Myślę o parach, które przychodzą do Kościoła po sakrament małżeństwa – biorąc pod uwagę fakt, że przynajmniej w Ameryce Północnej tylko połowa naszych ludzi przyjmuje ten sakrament. To pary, które zainspirowane nauczaniem Kościoła, że ​​małżeństwo jest na zawsze, przetrzymały razem przeróżne próby. To pary, które przyjęły Boży dar wielodzietności. To młodzi mężczyźni i kobiety, którzy zdecydowali się nie żyć razem aż do małżeństwa. To homoseksualni mężczyźni lub kobiety, którzy chcą żyć w czystości. To pary, w których żona postanowiła poświęcić obiecującą karierę zawodową, aby pozostać w domu i wychowywać dzieci… Ci wspaniali ludzie dzisiaj często czują się mniejszością, na pewno w kulturze, ale nawet czasami w Kościele! Wierzę, że jest ich znacznie więcej, niż nam się wydaje, ale biorąc pod uwagę dzisiejsze ciśnienie, często czują się wykluczeni. Kto może dać im wsparcie i zachętę? Telewizja? Czasopisma lub gazety? Filmy? Broadway? Ich rówieśnicy? Zapomnij! Oni patrzą w stronę Kościoła i na nas, szukając wsparcia i zachęty oraz serdecznego poczucia »włączenia«, otwartości na nich. Nie możemy ich zawieść” (więcej o synodzie na ss. 18–21). I jeszcze parę słów o sprawie zupełnie odmiennej. Władze holenderskie ogłosiły raport na temat zestrzelenia malezyjskiego samolotu nad Ukrainą w lipcu 2014 r. Zginęło wówczas prawie 300 osób. Czytając raport, oglądając film z rekonstrukcji wraku, nie można uwolnić się od myśli o szczątkach polskiego TU-154, leżących od ponad pięciu lat pod Smoleńskiem (więcej na ss. 58–59). Dlaczego Holendrzy potrafili, a polskie władze nie? « ‹ 1 › » oceń artykuł Wraz z uzyskaniem godności kapłańskiej czy ślubami zakonnymi nie wchodzi się w krąg osób wszechwiedzących. Czasem naprawdę trzeba i powinno się powiedzieć “nie wiem, porozmawiaj ze specjalistą” albo po prostu nie zabierać głosu i autorytetu osobom, które mają wiedzę, doświadczenie i właśnie ten autorytet do wypowiadania się w danych kwestiach. Przez dziesiątki, a może nawet setki lat Kościół był instytucją, która wiodła prym w różnych środowiskach artystycznych czy naukowych z uwagi na to, że większość społeczeństwa absolutnie przyjmowała priorytet oddawania chwały Bogu (np. poprzez sztukę) czy zgłębiania Jego tajemnicy i poszerzania poznania objawienia, które nam dał (np. poprzez naukę). Dzięki temu mamy dziś liczne i świetne dzieła sztuki, niezwykle rozwiniętą teologię, filozofię oraz inne nauki, w które aktywnie angażowali się duchowni czy inne osoby związane z Kościołem. W ten sposób osoby te uzyskały społeczne uznanie i posłuch. Wiąże się to też z faktem, że często duchowni, czyli osoby wykształcone przez Kościół, były jednymi z niewielu, a czasem jedynymi osobami z wyższym (a pewnie w licznych przypadkach z jakimkolwiek) wykształceniem w wielu społecznościach wspólnotach czy parafiach. Czasy się jednak zmieniły, dostęp do wiedzy i informacji także, a społeczeństwo jest powszechnie dużo bardziej wykształcone niż kilkadziesiąt czy kilkaset lat temu. Seminarium Lata spędzone w seminariach na pewno nie poszły na marne i na pewno dostarczyły ogrom wiedzy z zakresu filozofii i teologii, ale na pewno nie dostarczyły wiedzy i kwalifikacji we wszystkich dziedzinach życia. I tak, osoby duchowne z pewnością świetnie i dogłębnie wytłumaczą nam czym jest transsubstancjacja, czyściec czy chrzest, ale z taką samą pewnością mogę powiedzieć, że duchowni nie kształcący się w innych kierunkach nie będą w stanie nam wytłumaczyć czym są i jak działają bakterie, wirusy, neurony, uczenie maszynowe, internet, samoloty czy elektrownie jądrowe. Nie przeszkadza to jednak by wielu duchownych rościło sobie prawo do posiadania wiedzy większej lub lepszej w innej dziedzinie niż ta, w której zostali wykształceni. I tak wypowiadają się, ze swoim autorytetem, w sprawach, o których mają małe lub nie mają w ogóle pojęcia. Zdarzają się też i takie osoby, które wypowiadając się w kwestiach, na których powinny się znać, np. na teologii, plotą głupoty lub przedstawiają “prawdę”, która zgadza się z jakimś światopoglądem i pasuje do forsowanego stanowiska, ale jest niezgodna z teologią Kościoła Katolickiego czy w ogóle niebiblijna. W obu sytuacjach nie tylko ośmieszają czy dyskredytują swój autorytet w oczach wielu ludzi, ale także nauczanie i wspólnotę Kościoła Katolickiego oraz powagę i autorytet kościelnej posługi, którą sprawują. Duchowni a specjaliści Przy okazji kryzysu związanego z koronawirusem mogliśmy obserwować tych duchownych specjalistów od wszystkiego, w tej sytuacji od chorób zakaźnych i epidemiologii. I tak z ich ust można było usłyszeć prawie każde stanowisko z wachlarza opinii pojawiających się w społeczeństwie, ale na dodatek podbite autorytetem duchownego czyli w społecznym odbiorze jakoś ważniejsze. Nie chcę nawet myśleć ile osób przez przeduchowienie rzeczywistości czy naukową ignorancję zostało po prostu okłamanych lub zmanipulowanych, a ile straciło przez to zdrowie? Nie tylko pandemia jest przestrzenią, w której niewiedza duchownych prowadzi ludzi w złą stronę. Znam osobę, która poprzez nieodpowiednie ale bardzo powszechne nauczanie o seksualności, czystości i nieczystości została doprowadzona do bardzo niezdrowego dla człowieka miejsca w tej przestrzeni. Znam też osobę, której próbowano w sposób duchowy pomóc z problemami natury psychicznej. Takie przypadki można pewnie mnożyć. Nie chcę jednak odnosić się do nich konkretnie, a chciałbym jedynie podkreślić, że wraz z uzyskaniem godności kapłańskiej czy ślubami zakonnymi nie wchodzi się w krąg osób wszechwiedzących. Czasem naprawdę trzeba i powinno się powiedzieć “nie wiem, porozmawiaj ze specjalistą” albo po prostu nie zabierać głosu i autorytetu osobom, które mają wiedzę, doświadczenie i właśnie ten autorytet do wypowiadania się w danych kwestiach. I tak, jestem przekonany, że część osób z konfesjonału należy przekierować do psychologa lub lekarza, do specjalisty, tak po prostu. To na pewno wymaga odwagi i dojrzałości, ale jestem przekonany, że po jakimś czasie te osoby będą dużo bardziej wdzięczne za takie “nie wiem” niż za próbę poradzenia sobie narzędziami duchowymi z problemami natury psychicznej czy medycznej. Rozumiem, że ktoś - szczególnie my, katolicy, tak mamy - może czuć się bezpieczniej, by z różnymi problemami, np. tymi psychicznymi czy rodzinnymi, przyjść po pomoc do księdza, a nie do specjalisty. Domyślam się, że osoba duchowna postawiona w takiej sytuacji chce i czuje powinność, by pomóc temu, kto po pomoc przychodzi i pewnie często próbuje ją udzielić znanymi sobie sposobami. Jednak bądźmy świadomi tego, że absolutnie w porządku jest powiedzieć “nie wiem”, “nie potrafię”, “to przekracza moje kompetencje” czy “to wykracza poza moje możliwości” i jednocześnie zaoferować towarzyszenie w poszukiwaniu osoby, która może faktycznie pomóc. Tak samo, w porządku jest by osoba duchowna nie była specjalistą w dziedzinie mechaniki, elektroniki, medycyny, informatyki czy socjologii i nie wypowiadała się publicznie (wykorzystując do tego również swój duchowy autorytet) w kwestiach z nimi związanymi. Rozumiem też, że przez wiele lat specjaliści w różnych dziedzinach nie byli dostępni i na wiele problemów najlepszym rozwiązaniem była pomoc z Kościoła. Jesteśmy jednak w momencie, w którym specjaliści są powszechnie dostępni, a wsparcie Kościoła może i powinno sprowadzać się do poszerzania tej dostępności czy umożliwiania poszczególnym osobom otrzymanie specjalistycznej pomocy. Myślę, że to też kwestia zaufania i dobrych doświadczeń w takiej współpracy, jednak nie nabierzemy ich gdy po prostu nie zaczniemy tego robić. Nie jest tak, że kwestie duchowe są nieważne. One przeplatają się z innymi sferami naszego życia np. psychiką, stanem zdrowia czy finansami. I właśnie do tej jednej, duchowej przestrzeni, potrzebujemy osób duchownych. Oczywiście, jeśli osoba duchowna ma wykształcenie też w innych dziedzinach to jej pomoc jest jak najbardziej wskazana, ale też w czasie i przestrzeni do tego przeznaczonej. Nie jest też tak, że osoby duchowne nie powinny zabierać głosu w przestrzeni publicznej, ale chodzi o pewne uporządkowanie i zabieranie go w tych sprawach, w których realnie mogą nieść pozytywny wpływ na ludzi, w których realnie mogą pomóc nam w relacji z Bogiem. Nie potrzebujemy jednak duchowych bokserów światopoglądowych w różnego rodzaju mediach, ale pasterzy, którzy pomogą nam zbliżyć się do Boga. Potrzebujemy większego zaangażowania duchownych w kwestiach duchowych Obserwując dziś Kościół i osoby odpowiedzialne za prowadzenie w nim ludzi, mam ogromne poczucie braku tych, którzy są realnie zainteresowani i zaangażowani w troskę o relację powierzonych im osób z Bogiem. Często widzę zainteresowanie w budownictwie, moralizatorstwie, polityce czy zarządzaniu, a brakuje tych, którzy zaopiekują się nami. Często widzę i słyszę o osobach, które potrzebują realnej opieki duchowej, bo zmagają się z pytaniami lub wątpliwościami, których nie ma kto zaadresować. W Kościele jest mnóstwo osób, które potrzebują czasu duchownych na spotkanie, na rozmowę, ale nie wiedzą nawet, że jest możliwość by go otrzymać. W Kościele jest mnóstwo osób, które nie odnalazły się w zaangażowaniu na rzecz organizacji, renowacji, budowania czy remontowania i odeszły, bo nie doświadczyły, że w tym remontowanym budynku mogą spotkać Miłość Boga i człowieka. W Kościele jest mnóstwo osób, które potrzebują odnaleźć się w relacji z Bogiem, ale nie wiedzą jak znaleźć tego, kto może im pomóc do Boga się zbliżyć. W Kościele jest też mnóstwo ludzi, których nie pociąga opowiadanie duchownych o wszystkich kwestiach świata, a brakuje im opowiadania o osobie Boga i ich relacji. Przez odejście od troski o ludzi do zaangażowania w inne sprawy (pośrednio i powierzchownie z tymi ludźmi związanymi) zgodziliśmy się na duchową powierzchowność części Kościoła. Zgodziliśmy się, by część Kościoła, która nie wie, że może żyć głębiej z Bogiem albo nie wie jak to zrobić, żyła jedynie wypełniając nakazy, tradycje i prawo moralne ale nie spotykając realnie żywego Boga. Zgodziliśmy się by duchowni angażowali się dużo bardziej i aktywniej w sprawy, które nie dotyczą bezpośrednio naszej relacji z Bogiem niż w te, które mogą realnie zmieniać nasze serca. Zgodziliśmy się, by duchowni angażowali swoją energię w odpieranie wielkich i medialnych ataków światopoglądowych kosztem małych i subtelnych problemów pojedynczych członków Kościoła. W Kościele, w ludziach Kościoła jest mnóstwo roboty do zrobienia. Wiem, często żmudnej, mało medialnej, trudnej i wymagającej, ale to właśnie do tej roboty, drodzy Duchowni, jesteście potrzebni. To bardzo delikatna i ogromnie ważna kwestia, a często traktowana bardzo po macoszemu. Myślę, że do zagospodarowania jest ogromna przestrzeń. Tylko czy znajdą się ci, którzy tej pracy się podejmą? Drodzy Duchowni, potrzebujemy Was! Potrzebujemy byście pomagali nam przeżywać jak najlepiej i najgłębiej relację i drogę z Bogiem. Potrzebujemy Waszej dostępności i otwartości. Potrzebujemy Waszego wsparcia w przestrzeni duchowej. Potrzebujemy też Waszej odwagi i dojrzałości w mówieniu “nie wiem”. Potrzebujemy Waszego wsparcia, towarzyszenia i otwartości w naszych poszukiwaniach (niekoniecznie gotowych odpowiedzi, niekoniecznie gotowych rozwiązań). Potrzebujemy Waszej rzetelności i wolności w przestrzeni duchowej i w duchowym prowadzeniu. Potrzebujemy Waszej służby na rzecz ludzi Kościoła. W radomskim Wyższym Seminarium Duchownym I rok studiów i formacji rozpoczęło 16 alumnów. To trzecia, po Tarnowie i Wrocławiu, największa liczba alumnów, którzy wstąpili w tym roku do seminariów. - Rok temu nasze seminarium też było trzecie. Wtedy wyprzedziły nas Warszawa i Katowice. Oczywiście, cieszymy się, ale trzeba tu także zauważyć, że w całej Polsce w tym roku liczba wstępujących do seminariów jest o 50 alumnów wyższa niż rok temu. Nie jest to jeszcze wzrost powołań, ale bez wątpienia zahamowanie trendu spadkowego, jaki dominował wcześniej - mówi ks. prał. Jarosław Wojtkun, rektor WSD w Radomiu. Z tej racji, że radomscy alumni są studentami Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i zgodnie z jego wymogami, wstępujący do seminarium przystępują do egzaminu wstępnego. - Obejmuje on trzy dziedziny: historię Kościoła, dogmatykę katolicką, a więc sprawy dotyczące prawd wiary, oraz kwestie moralności katolickiej - wyjaśniają egzaminatorzy, księża profesorowie Marek Jagodziński i Wiesław Przygoda. Najmłodsi alumni pochodzą z różnych części diecezji. Są to miasta, większe i mniejsze, a także wioski. - Trzech alumnów pochodzi z Radomia, ale są też na przykład mężczyźni z Białobrzegów, Drzewicy, Przedborza, Rajca, Gozdu, Skarżyska-Kamiennej, Wieniawy, Sławna koło Opoczna, Gowarczowa czy Wąchocka - wylicza z pamięci rektor. A pytany o ogólną liczbę kleryków w radomskim seminarium, podaje precyzyjnie: - Na VI roku mamy 11 diakonów, na roku V - 9 alumnów, na roku IV - 8, na roku III - 5, na roku II - 14, no i najmłodszych 16. W sumie 63 alumnów. Wśród 6 kandydatów, którzy przystąpili do wrześniowego egzaminu, jest Dawid Bukalski. - Pochodzę z parafii Gózd. Podziwiam śmiałość decyzji tych, którzy przyszli do seminarium od razu po maturze. Ja musiałem spróbować różnych rzeczy. Studiowałem zarządzanie w Wyższej Szkole Handlowej w Radomiu, pracowałem. Ale także ciągle angażowałem się w życie Kościoła - mówi Dawid, który jeszcze do października jest diecezjalnym prezesem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Dawid mówi także o pytaniach, jakie czasem słyszy, związanych z jego decyzją wstąpienia do seminarium w kontekście medialnej debaty nieprzychylnej Kościołowi: - Społeczeństwo często żyje stereotypami. One się ucierają. To pokazuje choćby zainteresowanie filmem, który wchodzi na ekrany, a który - jak widać - bazuje na tych nieprzychylnych czy wrogich stereotypach. Ja na te pytania odpowiadam dwojako. Najpierw mówię o tym, że Kościół jest piękny bogactwem historii, doświadczenia ludzi i jest piękny we wspólnocie. I każdy może znaleźć swoje miejsce w Kościele. Ewangelia jest otwarta dla każdego i każdy może się w niej odnaleźć. A jeśli chodzi o rzeczy złe, to mówię, że księża są jak samoloty. Gdy spadnie jeden, opowiadają o tym wszyscy, ale nikt nie dostrzega tego, że latają innych tysiące. Ciekawą rzeczą jest także to, że cała szóstka, która stanęła do jesiennego egzaminu, w ostatnim roku bądź minionych latach była na grudniowych rekolekcjach dla młodzieży męskiej, jakie od lat organizuje radomskie seminarium.

księża są jak samoloty